غزل ۱۱۳۰ مولانا
۱ | آید هر دَم رَسول از طَرَفِ شهرِ یار | با فَرَحِ وَصْلِ دوست با قَدَحِ شهریار | |
۲ | دست زَنانْ عقلِ کُل رَقص کُنانْ جُزو و کُل | سَجده کُنانْ سَرو و گُل بر طَرَفِ سَبزه زار | |
۳ | بَحْر از این دَم به جوش کوه ازین لَعْل پوش | نوحْ ازین در خُروش روحْ از این شَرمسار | |
۴ | ای خِرَدِ دوربین ساقیِ چون حورْ بین | باده مَنْصور بین جان و دلیْ بیقَرار | |
۵ | بِشْنو از چپّ و راست مُژده سعادت توراست | بَختْ صَفا در صَفاست تا تو بُوی اختیار | |
۶ | پَرده گَردون بِدَر نِعْمَتِ جَنَّت بِخور | آبْ بِزَن بر جِگَر حورْ بِکَش در کِنار | |
۷ | هر چه بر اَصْحابِ حالْ باشد اوَّل خیال | گردد آخِر وِصال چون که دَرآیَد نِگار |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!