غزل ۱۵۴۴ مولانا
۱ | مرا گویی چه سانی؟ من چه دانم | کُدامی وَزْ کیانی؟ من چه دانم | |
۲ | مرا گویی چُنین سَرمَست و مَخْمور | زِ چه رَطْل گِرانی؟ من چه دانم | |
۳ | مرا گویی در آن لب او چه دارد | کَزو شیرین زَبانی؟ من چه دانم | |
۴ | مرا گویی دَرین عُمرت چه دیدی | بِهْ از عُمر و جوانی؟ من چه دانم | |
۵ | بِدیدم آتشی اَنْدَر رُخِ او | چو آبِ زندگانی من چه دانم | |
۶ | اگر من خود تواَم پس تو کُدامی؟ | تو اینی یا تو آنی من چه دانم | |
۷ | چُنین اندیشهها را من کِه باشم؟ | تو جانِ مِهْربانی من چه دانم | |
۸ | مرا گویی که بر راهَش مُقیمی | مَگَر تو راهْبانی؟ من چه دانم | |
۹ | مرا گاهی کَمان سازی گَهی تیر | تو تیری یا کَمانی؟ من چه دانم | |
۱۰ | خُنُک آن دَم که گویی جانْت بَخشَم | بگویم من تو دانی من چه دانم | |
۱۱ | زِ بیصَبری بگویم شَمس تبریز | چُنینیّ و چُنانی من چه دانم |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!