غزل ۱۵۴۸ مولانا
۱ | رویِ تو چو نوبَهار دیدم | گُل را زِ تو شَرمسار دیدم | |
۲ | تا در دلِ من قَرار کردی | دل را زِ تو بیقَرار دیدم | |
۳ | من چَشم شُدم همه چو نرگس | کانْ نَرگسِ پُرخُمار دیدم | |
۴ | در عشق رَوَم که عشق را من | از جُمله بَلا حِصار دیدم | |
۵ | از مُلْکِ جهان و عیشِ عالَم | من عشقِ تو اختیار دیدم | |
۶ | خود مُلْک توییّ و جانِ عالَم | یک بود و مَنَش هزار دیدم | |
۷ | من مُردم و از تو زنده گشتم | پس عالَم را دو بار دیدم | |
۸ | ای مُطرب اگر تو یار مایی | این پَرده بزَن که یار دیدم | |
۹ | در شهرِ شما چه یارْ جویَم؟ | چون یاریِ شهریار دیدم | |
۱۰ | چون در بَرِ خود خوشَش فَشُردم | آیینِ شِکَرفَشار دیدم | |
۱۱ | چون بَستم من دَهانِ زِ گفتن | بَسْ گفتنِ بیشُمار دیدم | |
۱۲ | چون پایْ نَمانْد اَنْدَر این رَهْ | من رفتنِ راهْوار دیدم | |
۱۳ | سَر دَرنکَشم زِ ضُر که بیسَر | سَرهایِ کُلاهْدار دیدم | |
۱۴ | بس کُن که مَلول گشت دِلْبَر | بر خاطِر او غُبار دیدم |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!