غزل ۳۷ مولانا

۱	یارْ مرا، غارْ مرا، عشقِ جگَرخوار مرا	یارْ تویی، غارْ تویی، خواجه نِگَه‌دار مرا
۲	نوحْ تویی، روحْ تویی، فاتِح و مَفْتوحْ تویی	سینۀ مَشروحْ تویی، بر دَرِ اسرار مرا
۳	نورْ تویی، سورْ تویی، دولتِ مَنصورْ تویی	مُرغِ کُهِ طورْ تویی، خَسته به مِنْقار مرا
۴	قطره تویی، بَحرْ تویی، لُطفْ تویی، قَهرْ تویی	قَندْ تویی، زَهرْ تویی، بیش مَیازار مرا
۵	حُجرۀ خورشیدْ تویی، خانۀ ناهیدْ تویی	روضۀ اومیدْ تویی، راه دِهْ ای یار مرا
۶	روزْ تویی، روزهْ تویی، حاصلِ دَریوزهْ تویی	آبْ تویی، کوزهْ تویی، آب دِهْ این‌بار مرا
۷	دانهْ تویی، دامْ تویی، بادهْ تویی، جامْ تویی	پُختهْ تویی، خامْ تویی، خام بِمَگْذار مرا
۸	این تَن اگر کَم تَنَدی، راهِ دِلَم کَم زَنَدی	راه شُدی تا نَبُدی، این همه گُفتار مرا