غزل ۷۵ مولانا

۱	ای خواجه نمی‌بینی این روزِ قیامَت را؟	این یوسُفِ خوبی را این خوش قَد و قامَت را؟
۲	ای شیخ نمی‌بینی این گوهرِ شیخی را؟	این شَعشَعه‌ی نو را این جاه و جَلالَت را؟
۳	ای میر نمی‌بینی این مَمْلَکَتِ جان را؟	این روضه‌ی دولت را این تَخت و سَعادَت را؟
۴	ای خوشدل و خوش‌دامَن، دیوانه تویی یا من؟	دَرکَش قَدَحی با من، بُگْذار مَلامَت را
۵	ای ماه که در گَردش هرگز نَشوی لاغر	اَنْوارِ جَلالِ تو بِدْریده ضَلالَت را
۶	چون آبِ رَوان دیدی، بُگْذار تَیَمّم را	چون عیدِ وِصال آمد، بُگْذار ریاضَت را
۷	گَر ناز کُنیْ خامی، وَرْ ناز کَشی رامی	در بارکَشی یابی آن حُسن و مَلاحَت را
۸	خاموش که خاموشی بهتر زِ عَسَل‌نوشی	دَرسوزْ عبارت را، بُگْذار اشارَت را
۹	شَمسُ‌اَلْحَقِ تبریزی ای مَشرقِ تو جان‌ها	از تابشِ تو یابَد این شَمس حَرارَت را