مثنوی مولانا – دفتر پنجم – بخش ۲۶ – قِصّهٔ آن حکیم که دید طاووسی را که پَرِ زیبایِ خود را می‌کَند به مِنْقار و می‌انداخت و تَنِ خود را کَل و زشت می‌کرد از تعجب پُرسید که دَریغَت نمی‌آید؟ گفت می‌آید امّا پیشِ منْ جان از پَر عزیزتَر است و این پَر عَدویِ جانِ من است

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه *

نام *

ایمیل *

وب‌ سایت

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.