مثنوی مولانا – دفتر پنجم – بخش ۳۸ – قال النبی علیه السلام ارحموا ثلاثا عزیز قوم ذل و غنی قوم افتقر و عالما یلعب به الجهال
۸۲۳ | گفت پیغامبر که رَحْم آرید بر | جانِ مَنْ کانَ غَنیَّا فَافْتَقَر | |
۸۲۴ | وَالَّذی کانَ عَزیزًا فَاحْتُقِر | اَوْ صَفیَّا عالِمًا بَیْنَ الْمُضِر | |
۸۲۵ | گفت پیغامبر که با این سه گروه | رَحْم آرید اَرْ زِ سَنگید و زِ کوه | |
۸۲۶ | آن کِه او بَعد از رئیسی خوار شُد | وآن توانگر هم که بیدینار شُد | |
۸۲۷ | وان سِوُم آن عالِمی کَنْدَر جهان | مُبْتَلی گردد میانِ اَبْلَهان | |
۸۲۸ | زان که از عِزَّت به خواری آمدن | هَمچو قَطْعِ عضو باشد از بَدَن | |
۸۲۹ | عُضو گردد مُرده کَزْ تَنْ وا بُرید | نو بُریده جُنبَد امّا نی مَدید | |
۸۳۰ | هر کِه از جامِ اَلَست او خورْد پار | هَستَش اِمْسال آفَتِ رنج و خُمار | |
۸۳۱ | وان که چون سگ زَ اصْلْ کَهْدانی بُوَد | کی مَرورا حِرْصِ سُلْطانی بُوَد؟ | |
۸۳۲ | توبه او جویَد که کردهست او گُناه | آه او گوید که گُم کردهست راه |
پیامبر اکرم فرمودند که حتی اگر دل شما از جنس سنگ و کوه است، به این سه گروه رحم کنید.
اول آن کسی که بعد از ریاست، دچار خواری و ذلت می شود.
دوم آن کسی که از ثروت و توانگری به فقر می رسد.
و سوم آن عالِمی که در جهان میان انسان های ابله گرفتار شده است.
برای کسی که از عزّت و سربلندی به خواری می رسد، گویی که عضوی از بدن خود را از دست داده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!