مثنوی مولانا – دفتر پنجم – بخش ۵۵ – پُرسیدنِ آن پادشاه از آن مُدَّعیِ نُبوَّت که آن که رَسولِ راسْتین باشد و ثابت شود با او چه باشد که کسی را بَخشَد یا به صُحبَت و خِدمَتِ او چه بَخشِش یابَند غیرِ نَصیحَت که به زبان می‌گوید؟
| ۱۲۲۶ | شاه پُرسیدَش که باری وَحْی چیست؟ | یا چه حاصل دارد آن کَسْ کو نَبی‌ست؟ | |
| ۱۲۲۷ | گفت خود آن چیست کِشْ حاصِل نَشُد؟ | یا چه دولَت مانْد کو واصِل نَشُد؟ | |
| ۱۲۲۸ | گیرَم این وَحْیِ نَبی گَنْجور نیست | هم کَم از وَحْیِ دلِ زنبور نیست | |
| ۱۲۲۹ | چون که اَوْ حَی الرَّبْ اِلَی النَّحْل آمده‌ست | خانهٔ وَحْیَش پُر از حَلْوا شُده‌ست | |
| ۱۲۳۰ | او به نورِ وَحْیِ حَقْ عزَّوجَل | کرد عالَم را پُر از شمع و عَسَل | |
| ۱۲۳۱ | این که کَر|َّمْناست و بالا می‌رَوَد | وَحْیَش از زنبورْ کمتر کِی بُوَد؟ | |
| ۱۲۳۲ | نه تو اَعْطَیْناکَ کَوْثَر خوانده‌‌یی؟ | پَس چرا خُشکیّ و تشنه مانده‌‌یی؟ | |
| ۱۲۳۳ | یا مگر فرعونی و کَوْثَر چو نیل | بر تو خون گشته‌ست و ناخوش ای عَلیل؟ | |
| ۱۲۳۴ | توبه کُن بیزار شو از هر عَدو | کو ندارد آبِ کوثَر در گِلو | |
| ۱۲۳۵ | هر کِه را دیدی زِ کوثَر سُرخ‌رو | او مُحَمّدخوست با او گیر خو | |
| ۱۲۳۶ | تا اَحَبَّ لِلَهْ آیی در حِساب | کَزْ درختِ اَحمَدی با اوست سیب | |
| ۱۲۳۷ | هر کِه را دیدی زِ کوثر خُشکْ لب | دُشمَنَش می‌دار هَمچون مرگ و تَب | |
| ۱۲۳۸ | گَر چه بابای تواست و مامِ تو | کو حقیقت هست خون‌آشامِ تو | |
| ۱۲۳۹ | از خَلیلِ حَقْ بیاموز این سِیَر | که شُد او بیزار اَوَّل از پِدَر | |
| ۱۲۴۰ | تا که اَبْغَضْ لِلهْ آیی پیش حَقْ | تا نگیرد بر تو رَشکِ عشقْ دَق | |
| ۱۲۴۱ | تا نَخوانی لا وَالَّا اللهْ را | دَرنیابی مَنْهَجِ این راه را |
تعقیب
[…] این حکایت را مولانا در مثنوی معنوی (دفتر پنجم بخش ۵۵ تا بخش ۷۵) به زیبایی هرچه تمام به نظم […]
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!