مثنوی مولانا – دفتر پنجم – بخش ۷۶ – حِکْمَتِ نَظَر کردن در چارُق و پوستین که فَلْیَنْظُرِ الاِنْسانُ مِمَّ خُلِقَ
| ۱۹۱۸ | بازگَردان قِصّهٔ عشقِ اَیاز | کان یکی گنجی‌ست مالامالْ راز | |
| ۱۹۱۹ | می‌رَوَد هر روز در حُجْره‌یْ بَرین | تا بِبینَد چارُقی با پوستین | |
| ۱۹۲۰ | زان که هستی سَخت مَستی آوَرَد | عقلْ از سَر شَرم از دل می‌بَرَد | |
| ۱۹۲۱ | صد هزاران قَرنِ پیشَین را همین | مَستیِ هستی بِزَد رَهْ زین کَمین | |
| ۱۹۲۲ | شُد عَزرائیلی ازین مَستی بِلیس | که چرا آدم شود بر من رئیس؟ | |
| ۱۹۲۳ | خواجه‌اَم من نیز و خواجه‌زاده‌اَم | صد هُنر را قابِل و آماده‌اَم | |
| ۱۹۲۴ | در هُنَر من از کسی کَم نیستم | تا به خِدمَت پیشِ دشمن بیسْتَم | |
| ۱۹۲۵ | من زِ آتش زاده‌اَم او از وَحَل | پیشِ آتش مَر وَحَل را چه مَحَل؟ | |
| ۱۹۲۶ | او کجا بود اَنْدَر آن دوری که من | صَدْرِ عالَم بودم و فَخْرِ زَمَن؟ |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!