مثنوی مولانا – دفتر اوّل – بخش ۳۰ – نومید کردنِ وزیر مُریدان را از رَفْضِ خَلْوَت
۶۴۷ | آن وزیر از اَنْدَرون آواز داد | کِی مُریدان از من این مَعْلوم باد | |
۶۴۸ | که مرا عیسی چُنین پیغام کرد | کَزْ همه یاران و خویشانْ باش فَرد | |
۶۴۹ | رویْ در دیوار کُن، تنها نِشین | وَزْ وجودِ خویش هم خَلْوَت گُزین | |
۶۵۰ | بَعد ازین دَستوریِ گفتار نیست | بَعد ازین با گفت و گویم کار نیست | |
۶۵۱ | اَلْوَداع ای دوستان من مُردهام | رَخْت بر چارُم فَلَک بَر، بُردهام | |
۶۵۲ | تا به زیرِ چَرخِ ناری چون حَطَب | من نَسوزَم در عَنا و در عَطَب | |
۶۵۳ | پَهْلویِ عیسی نِشینَم بَعد ازین | بر فَرازِ آسْمانِ چارُمین |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!