مثنوی مولانا – دفتر اوّل – بخش ۴۴ – تَرجیح نَهادنِ نَخْچیرانْ تَوکُّل را بر جَهْد و اِکْتِساب
| ۹۱۳ | جُمله گفتند ای حکیمِ با خَبَر | اَلْحَذَرْ دَعْ لَیْسَ یُغْنی عَنْ قَدَر | |
| ۹۱۴ | در حَذَر شوریدنِ شور و شَر است | رو تَوکُّل کُن، تَوکُّل بهتر است | |
| ۹۱۵ | با قَضا پَنجه مَزَن ای تُند و تیز | تا نگیرد هم قَضا با تو سِتیز | |
| ۹۱۶ | مُرده باید بود پیشِ حُکْمِ حَق | تا نیاید زَخمْ از رَبُّ الْفَلَق |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!