تفاوت عشق از دیدگاه عطار و مولانا

چکیده:

در مکتب عرفان عاشقانه، عشق، همسنگ کیمیاست، و مس وجود را به زر ناب تبدیل می کند. عشق، ازلی، ابدی و امانت الهی است. طبق حدیث «کنز» اولین عاشق خداوند است. عشق، دل را که عرش الهی ست، از گناه پاک می کند تا آئینه جمال نمای حق شود.

عطار، عشق را دومین وادی می داند. اشک، خون و آتش، سه محور اصلی عشق اویند. درد، خمیر مایه اصلی عشق اوست. کل هستی حتی فرشتگان و ابلیس نیز عاشقند منتها قدسیان اهل درد نیستند و ابلیس عاشق قهر الهی ست. شروع و پایان عشق او، سخت و همراه با رنج است اما عشق مولوی شاد و پر هیجان است. سماع از اصول عشق اوست. شمس، برای وی پیری وارسته و نماد معشوق است. به همین دلیل عشق وی، رنگ وصال و شادی دارد شروع عشق وی سخت اما پایانی آسان دارد.

برای مطالعه ادامه این مقاله اینجا را کلیک کنید

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *