غزل ۳۰۵۳ مولانا
| ۱ | زِ قیل و قالِ تو گَر خَلْق بو نَبُردَندی | زِ حَسرت و زِ فِراقَت، همه بِمُردَندی | |
| ۲ | زِ جانِ خویش اگر بویِ تو نیابَنْدی | چو استخوانْ دل و جان را به سگ سِپُردَندی | |
| ۳ | اگر نه پَرتوِ لُطْفَت بر آب می‌تابید | به جایِ آب، همه زَهرِ ناب خوردَندی | |
| ۴ | اگر نه جُرعهٔ آن میْ بِریختی بر خاک | سِتارگان زِ چه رو گِردِ خاک گَردَندی؟ | |
| ۵ | گَر آفتابِ اَزَل گَرمی‌یی نَبَخشیدی | تَموز و جُمله نَباتاتِ او فَسُردَندی | |
| ۶ | مُنَزَّهیّ و دَرآمیختن عَجَب صِفَتی‌ست | دَریغ، پَردهٔ اسرار دَرنَوردَندی | |
| ۷ | اگر نه پَرده بُدی، رَهْ رُوانِ پنهانی | زِ اَنْبُهی همه پاهایِ ما فَشُردَندی | |
| ۸ | زِ پَرده‌ها اگر آن روحِ قُدس بِنْمودی | عقول و جانِ بَشَر را بَدَن شِمُردَندی | |
| ۹ | گَر آن بُدی که تو اندیشه کرده‌یی زِ زَحیر | بُتان و لاله رُخانْ جُمله زار و زَردَندی | |
| ۱۰ | چو صورتی نَبُدی خوب، جُز تَصَوّرِ تو | شراب‌هایِ مُرَوَّق زِ دَرد دُردَندی | |
| ۱۱ | اگر خَمُش کُنَمی رازِ عشقْ فَهْم شُدی | وَگَر چه خَلْق همه هِند و تُرک و کُردَندی |
تعقیب
[…] بیت هشتم از (غزل شمارۀ: ۳۰۵۳) […]
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!