غزل ۳۰۹۷ مولانا
۱ | بیا، بیا که شُدم در غَمِ تو سودایی | دَرآ، دَرآ که به جان آمدم، زِ تنهایی | |
۲ | عَجَب، عَجَب که بُرون آمدی به پُرسشِ من | بِبین، بِبین که چه بیطاقَتَم زِ شَیدایی | |
۳ | بِدِه بِدِه که چه آوردهیی به تُحْفه مرا | بِنِه بِنِه، بِنِشین، تا دَمی بَرآسایی | |
۴ | مَرو مَرو، چه سَبَب زودْ زود میبِرَوی؟ | بِگو، بگو که چرا دیرْ دیر میآیی؟ | |
۵ | نَفَسْ نَفَس زدهام، نالهها زِ فُرقَتِ تو | زمانْ زمان شُدهام، بیرُخِ تو سودایی | |
۶ | مَجو، مَجو پس ازین، زینهار، راهِ جَفا | مَکُن، مَکُن که کَشَد کارِ ما به رُسوایی | |
۷ | بُرو، بُرو که چه کَژْ میرَوی، به شیوهگَری | بیا، بیا که چه خوش میخَمی به رَعْنایی |
سلام
خسته نباشید
کاری بسیار عظیم و کارآمد کرده اید
و خیلی خیلی راحت شده خوانش غزلیات برای بنده.
فقط در این غزل سطرهای دوم و سوم در کتاب ده جلدی فروزانفر به شکل زیر است:
۲ عَجَب، عَجَب! که بُرون آمدی به پُرسشِ من بِبین، بِبین که چه بیطاقَتَم زِ شَیدایی
۳ بِدِه ، بِدِه ، که چه آوردهیی به تُحْفه مرا بِنِه ، بِنِه، بِنِشین، تا دَمی بَرآسایی
با تشکر و آرزوی موفقیت و شادی
درود به شما. خیلی ممنونم جناب آقای ناصر. حق با شما بود ابیات ۲ و ۳ جابجا بودند که تصحیح شد. همراهی شما همیشگی باد.