غزل ۳۲۱۰ مولانا

2018-03-14/۰ دیدگاه ها/در غزلیات /توسط احسان اشرفی

۱	اَتاکَ الصَّومُ فی حُلَلِ السُّعودِ		فَدُمْ وَاسْلَمْ عَلیٰ رَغْمِ الْحَسودِ
۲	وَصُمْ وَافْطِرْ وَ عَیِّدْ فی نَعیمٍ		لَکَ الْعُمْرُ الْمُؤَبَّدُ بِالْخُلودِ
۳	فَلا زالَتْ تُزَفُّ لَکَ التَّهانی		مُهَنّاةً مِنَ الْمَلِکِ الْوَدودِ
۴	فَشُکْرًا ثُمَّ شُکْرًا ثُمَّ شُکْرًا		لِاَوْرادِ الْعَطا خَیْرَالْورودِ
۵	وَ سَقْیًا ثُمَّ سَقْیًا ثُمَّ سَقْیًا		لِجُودٍ بَعْدَ جُوْدٍ بَعْدَ جُودِ
۶	وَ کَاْسًا قَدْ سَقَیْناهُ دِهاقًا		یُریٰ رَقْراقُها تَحْتَ الْجُلودِ
۷	یَنابیعٌ جَرَتْ شَرْقًا وَ غَرْبًا		کَاَنْهارِالْجِنانِ بِلا رُکودِ
۸	وَ نیرانُ الشَّبابِ مُوقَداتٌ		بِسَعْدٍ لا یَخافُ مِنَ الْخُمودِ
۹	بِراحِ الرُّوح روحی قَرِّعَیْنًا		وَ یا نَفْسی دَعاکَ الْجَدُّ عودی
۱۰	وَ اَرْضُ اللّهِ واسِعَةٌ فَسیحوا		اِلیٰ رَبٍّ رَؤُفٍ بِالْوُفودِ
۱۱	یُنادی رَبُّنا، عُودُوا اِلَیْنا		اَجیبُونا وَ اَوْفوا بِالْعُقودِ
۱۲	اَزُهْدًا فی مُلاقاتی وَ عِنْدی		وُجُودٌ فی وُجُودٍ فی وُجُودِ
۱۳	وَلَمْ یَخْسَر طَلوُبٌ فی فَنائی		وَلَمْ یُمْکِنْ خِلافٌ فی وُعودی
۱۴	خَمُش کردم که هر ناگفته‌یی را		بِدیدَم من که دیدیّ و شُنودی

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ