غزل ۳۲۱۳ مولانا

۱	اِمْلَأْ قَدَحَ الْبَقا نَدیمی	مِنْ خَمْرَةِ دَنِّکَ الْقَدیمِ
۲	صَحِّحْ اَلَمی وَداوِ سُقْمی	مِنْ غَمْزَةِ لَحْظِکَ السَّقیمِ
۳	لِلْعِشقِ ظَعَنْتُ یا مُقیمًا	وَالظّاعِنُ طالِبُ الْمُقیمِ
۴	قَدْ قیلَ لِمَنْ یَراکَ یَوْمًا	بُشْراکَ بِغایَةِ النَّعیمِ
۵	لایُدْرِکُ عاذِلی بِعَقْلٍ	فَوّارَةَ عِشْقیَ الْقَدیمِ
۶	قُدّامَکَ رَوْضَةُ الْمَعالی	اِیّاکِ سُعادُ اَنْ تُقیمی
۷	هَلْ اَغْدُ سُعادُ ذاتَ یَوْمٍ	سَکْرانَ بِذلِکَ الْحَریمِ
۸	تَبْریزُ وَ شَمْسُ دینِ مَوْلًی	ذُوالْبَهْجَةِ وَالْیَدِ الْکَریمِ

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!