مثنوی مولانا – دفتر سوّم – بخش ۶۴ – دُوُم بار وَهْم اَفکَندن کودکانْ اُستاد را که او را از قرآن خواندنِ ما دَردِ سَر اَفْزاید
۱۵۸۷ | گفت آن زیرک که ای قومِ پَسَند | دَرس خوانید و کُنید آوا بُلند | |
۱۵۸۸ | چون هَمیخوانْدند گفت ای کودکان | بانگِ ما اُستاد را دارد زیان | |
۱۵۸۹ | دَردِ سَر اَفْزایَد اُستا را زِ بانگ | اَرْزَد این کو دَرد یابد بَهرِ دانگ؟ | |
۱۵۹۰ | گفت اُستا راست میگوید رَوید | دَردِ سَر اَفْزون شُدم بیرون شوید |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!