رباعی ۱۰۲ مولانا

 

ای دل دو سه روز تا سَحَرگاه مَخُسپ در فُرقَتِ آفتاب، چون ماه مَخُسپ
چون دَلْو دَرین ظُلْمَتِ چَهْ رَه می‌کُن باشد که بَرآیی به سَرِ چاهْ مَخُسپ

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *