رباعی ۱۴۲ مولانا

	آن شب که تو را به خواب بینم پیداست		چون روز شود، چو روزْ دلْ پُرغوغاست
	آن پیل که دوش خوابِ هِنْدُستان دید		از بَند بِجَست، طاقَتِ آن پیل کِه راست

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!