رباعی ۱۴۷ مولانا

 

گَر آتشِ دل نیست، پس این دودْ چراست؟ وَرْ عود نَسوخت، بویِ این عودْ چراست؟
این بودنِ منْ عاشقِ و نابود چراست؟ پَروانه زِ سوزِ شمعْ خُشنودْ چراست؟

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *