رباعی ۱۵۳ مولانا

 

بَر خوانِ اَزَل گرچه زِ خَلْقانْ غوغاست خوردند و خورند، کَم نَشُد خوان، بَرجاست
مُرغی که بَران کوه نِشَست و بَرخاست بِنْگَر که در آن کوه چه اَفْزود و چه کاست

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *