رباعی ۱۶۲ مولانا

 

پِی بَر به جهانی که چو خون در رَگِ ماست خون چون خُسپَد؟ خاصّه چون در رَگِ ماست
غم نیست که آثارِ جُنون در رَگِ ما است زیرا که فُسون‌گَرِ فُسون در رَگِ ماست

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *