رباعی ۱۶۴۶ مولانا

 

مَهْ دوش به بالین تو آمد به سرای گفتم که ز غیرتش بکوبم سَر و پایْ
مَهْ کیست که او با تو نشیند یک جای؟ شب‌گردِ جهان‌دیده و انگشت‌نِمای

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *