رباعی ۱۶۵ مولانا

 

نُه چَرخْ غُلامِ طَبْعِ خود رایهٔ ماست هستی زِ برایِ نیستی مایهٔ ماست
اَنْدَر پَسِ پَرده‌ها یکی دایهٔ ماست ما آمده نیستیم، این سایهٔ ماست

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *