رباعی ۱۹۶۲ مولانا

 

ماییم دَرین زمانْ زمین‌پیمایی بُگْذاشته هر شهر به شهر آرایی
چون کَشتیِ یاوه گشته در دریایی هر روز به مَنزلیّ و هرشب جایی

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *