رباعی ۱۹۷۳ مولانا

 

گفتم که چرا تُرُش شدی؟ سرکه نه‌یی گفتا زیرا که با عَدو آب و میی
گفتم زین پس چو آب و روغن باشم خندید که رو، تو بر یکی فِعْل کیی

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *