رباعی ۱۹۸۱ مولانا

 

عایَنْتُ حَمامَةً تُحاکی حالی تَبْکی و تَصیحُ فَوْقَ غُصْنِ عالی
او ناله همی‌کرد و مَنَش می‌گفتم می‌نال بَرین پَرده که خوش می‌نالی

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *