رباعی ۲۲ مولانا

	گویم که کی است روحْ اَفْراز مرا		آن کَس که بِداد جانْ از آغاز مرا
	گَهْ چَشمِ مرا چو باز، بَر می‌بندد		گَهْ بُگْشایَد به صید، چون باز مرا

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!