رباعی ۲۳۸ مولانا

 

هم زاهِد و هم عابِد و هم خونْ ریز است خون ریزیِ او خلاصهٔ پَرهیز است
خورشید چو با بَنده عِنایَت دارد عیبی نَبُوَد که بَنده بی‌گَهْ خیز است

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *