رباعی ۵۶ مولانا

 

طُنبور چو تَنْ تَنَن بَرآرَد به نَوا زنجیردَران شود، دلِ بی‌سَر و پا
زیرا که نهان در مَهَش آوازِ کسی می گوید کِی خستهٔ گُمراه، بیا

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *