مکتوبات مولانا – مکتوب ۹۰ – به یکی از رجال دولتی تقاضای نصب ((فلان)) به مدرسۀ مرحوم (؟)

جنّب الله تعالی، جناب الامیرالاعلم الاعدل، مربّی الفُضلا، صفیُّ الاخلاق، فخرالآفاق، مدبّرالملک، عماد المملکه، مغیث الخلق، مختصّ الملوک والسّلاطین ادام اللهُ عُلوَّهُ و اقباله عن العُسری و یسّره للیسری، و بلّغه المقام الاسنی، بحقّ محمّدٍ و آله الطّیّبین الطّاهرین.
سلام و دعا مطالعه فرماید و آرزومندی به اجتماع حقایق و اختلاط اسرارِ پاکِ لطیفش زید لطفاً غالب شناسد، امّا عذر تقصیر، نفاذ تقدیر است. بر رأی عالی به طریقِ دریوزه و التماس عرض می‌رود، ضرورت، رافع تحیّت، فلان دامت سعادته که به انواعِ اهلیّت و تحصیلِ علوم آراسته است، توقّع است که به لطف و عنایت، که ظلّ ظلیل است بر کافّۀ فقرا و علما و غربا، در بابِ او بخشش فرماید و در مدرسۀ مرحوم تغمَّده الله بمغفرته و تقبّل حسناته[۱] او را نصب فرماید که استحقاقِ او بر دیگران زیادت است بسیار، و استعداد و تحصیلِ او و شب‌بیداری و اجتهاد، تا بر این داعی منّتِ عظیم باشد و بر احسان‌های سابق سبق نماید و چنان است که خاصّ در حقِّ این داعی می‌فرماید. جاوید مغیث خلایق و برید حقایق باد. آمین یا ربَّ العالمین.

————————–

[۱] خداوند رحمتگر او را بیامرزیده و اعمال نیک او را پذیرا باشد.