درود به شما. بیت مورد نظر چنین است: رَها کُن این سُخن‌ها را بِزَن مُطرب یکی پَرده / رَباب و دَف به پیش آور اگر نَبْوَد تو را سُرنا. که در غزل ۶۹ مولانا می باشد. منظور این است که به جای سخن هایی که حال و احساسی در وجود ما ایجاد نمی کنند، اسباب موسیقی را بیاور و شروع به نواختن کن.

درود به شما. این رباعی ۱۴۴ مولانا است. لطفاً زیر رباعی پرسش خودتون را مطرح کنید تا آنجا توضیح داده شود.

درود به شما. به چیز خاصی اشاره نشده است. فکر نمی کنم کاربردی برای نیازهای معنوی انسان داشته باشد.

درود به شما. هیچ کسی نمی داند. خود شمس در مقالات اصلا اشاره ای نکرده اند.

درود به شما. غزل ۱۴۷۷ مولانا است. می‌فرمایند که آن‌هایی که ظرفیتشان کم بود کمی خوردند و سیراب و پُر شدند ولی ما هنوز میِ نابِ آگاهی می‌خوریم و سیر و سیراب نمی‌شویم زیرا ظرفیت بیشتری داریم.