مثنوی مولانا – دفتر چهارم – بخش ۸۴ – سِرِّ خواندنِ وضوکُننده اَوْرادِ وضو را
۲۲۱۲ | در وضو هر عُضو را وِرْدی جُدا | آمدهست اَنْدَر خَبَر بَهرِ دُعا | |
۲۲۱۳ | چون که اِسْتِنْشاقِ بینی میکُنی | بویِ جَنَّت خواه از رَبِّ غَنی | |
۲۲۱۴ | تا تورا آن بو کَشَد سوی جِنان | بویِ گُل باشد دَلیلِ گُلْبُنان | |
۲۲۱۵ | چون که اِسْتِنْجا کُنی وِرْد و سُخُن | این بُوَد یا رَب تو زینَم پاک کُن | |
۲۲۱۶ | دَستِ مَن این جا رَسید این را بِشُسْت | دَستَم اَنْدَر شُستَنِ جان است سُست | |
۲۲۱۷ | ای زِ تو کَس گشته جانِ ناکَسان | دَستِ فَضْلِ توست در جانها رَسان | |
۲۲۱۸ | حَدِّ من این بود کردم من لَئیم | زان سویِ حَد را نَقی کُن ای کَریم | |
۲۲۱۹ | از حَدَث شُستَم خدایا پوست را | از حوادثْ تو بِشو این دوست را |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!