مثنوی مولانا – دفتر پنجم – بخش ۳۲ – جواب گفتنِ طاوس آن سایِل را
| ۶۴۱ | چون زِ گِریه فارغ آمد گفت رو | که تو رَنگ و بوی را هستی گِرو | |
| ۶۴۲ | آن نمی‌بینی که هر سو صد بَلا | سویِ من آید پِیِ این بال‌ها؟ | |
| ۶۴۳ | ای بَسا صَیّادِ بی‌رَحمَت مُدام | بَهْرِ این پَرها نَهَد هر سومْ دام | |
| ۶۴۴ | چند تیرانداز بَهْرِ بال‌ها | تیر سویِ من کَشَد اَنْدَر هوا؟ | |
| ۶۴۵ | چون ندارم زور و ضَبْطِ خویشتن | زین قَضا و زین بَلا و زین فِتَن | |
| ۶۴۶ | آن بِهْ آید که شَوَم زشت و کَریه | تا بُوَم ایمِن دَرین کُهْسار و تیه | |
| ۶۴۷ | این سِلاحِ عُجْبِ من شُد ای فَتی | عُجْب آرَد مُعْجَبان را صد بَلا |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!