مثنوی مولانا – دفتر پنجم – بخش ۹۶ – ناپسندیدن روباه گفتن خر را که من راضیم به قسمت
| ۲۳۸۲ | گفت روبَه جُستنِ رِزْقِ حَلال | فَرْض باشد از برایِ اِمْتِثال | |
| ۲۳۸۳ | عالَمِ اَسْباب و چیزی بی‌سَبَب | می‌نَبایَد پَس مُهِم باشد طَلَب | |
| ۲۳۸۴ | وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ الله است اَمْر | تا نَبایَد غَصْب کردن هَمچو نَمْر | |
| ۲۳۸۵ | گفت پیغامبر که بر رِزْقْ ای فَتا | دَر فُرو بَسته‌ست و بر دَر قُفل‌ها | |
| ۲۳۸۶ | جُنبِش و آمد شُدِ ما وِ اکْتِساب | هست مِفْتاحی بر آن قُفل و حِجاب | |
| ۲۳۸۷ | بی‌کلید این دَر گشادن راه نیست | بی‌طَلَب نان سُنَّتِ اَلله نیست |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!