مثنوی مولانا – دفتر چهارم – بخش ۹۵ – بیان آنک در توبه باز است
| ۲۵۰۲ | هین مَکُن زین پَسْ فراگیر اِحْتِراز | که زِ بَخشایِش دَرِ توبه‌ست باز | |
| ۲۵۰۳ | توبه را از جانِبِ مَغربْ دَری | باز باشد تا قیامَت بر وَری | |
| ۲۵۰۴ | تا زِ مَغرب بَر زَنَد سَر آفتاب | باز باشد آن دَر از وِیْ رو مَتاب | |
| ۲۵۰۵ | هست جَنَّت را زِ رَحمَت هشت دَر | یک دَرِ توبه‌ست زان هشت ای پسر | |
| ۲۵۰۶ | آن همه گَهْ باز باشد گَهْ فَراز | وان دَرِ توبه نباشد جُز که باز | |
| ۲۵۰۷ | هین غَنیمَت دار دَر بازاست زود | رَخْت آن جا کَشْ به کوریِّ حَسود |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!