مثنوی مولانا – دفتر چهارم – بخش ۹۷ – شرح کردن موسی علیه‌السلام آن چهار فضیلت را جهت پای مزد ایمان فرعون
| ۲۵۲۷ | گفت موسی کَاوَّلینِ آن چهار | صِحَّتی باشد تَنَت را پایدار | |
| ۲۵۲۸ | این عِلَل‌هایی که در طب گفته‌اند | دور باشد از تَنَت ای اَرجُمَند | |
| ۲۵۲۹ | ثانیا باشد تورا عُمْرِ دراز | که اَجَل دارد زِ عُمرَت اِحْتِراز | |
| ۲۵۳۰ | وین نباشد بَعدِ عُمرِ مُسْتوی | که به ناکام از جهانْ بیرون رَوی | |
| ۲۵۳۱ | بلکه خواهانِ اَجَلْ چون طِفْلِ شیر | نه زِ رَنجی که تو را دارد اسیر | |
| ۲۵۳۲ | مرگْ‌جو باشی ولی نَزْ عَجْزِ رَنج | بلکه بینی در خَرابِ خانه گنج | |
| ۲۵۳۳ | پَس به دَستِ خویش گیری تیشه‌یی | می‌زَنی بر خانه بی‌اندیشه‌یی | |
| ۲۵۳۴ | که حِجابِ گنج بینی خانه را | مانعِ صد خَرمَن این یک دانه را | |
| ۲۵۳۵ | پَس در آتش اَفْکَنی این دانه را | پیش گیری پیشهٔ مَردانه را | |
| ۲۵۳۶ | ای به یک بَرگی زِ باغی مانْده | هَمچو کِرمی بَرگَش از رَز رانْده | |
| ۲۵۳۷ | چون کَرَم این کِرم را بیدار کرد | اَژدَهایِ جَهْل را این کِرْم خَورْد | |
| ۲۵۳۸ | کِرْم کَرمی شُد پُر از میوه وْ درخت | این چُنین تبدیل گردد نیکْ بَخت |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!