مثنوی مولانا – دفتر سوّم – بخش ۳۴ – خواندنِ فرعونْ زنانِ نوزاده را سویِ میدان هم جِهَتِ مَکْر

۹۳۸	بعدِ نُه مَهْ شَهْ بُرون آوَرْد تَخت	سویِ میدان و مُنادی کرد سَخت
۹۳۹	کِی زنان با طِفْلَکان میدان رَوید	جُمله اسرائیلیان بیرون شوید
۹۴۰	آن چُنان که پارْ مَردان را رَسید	خِلْعَت و هر کَس ازیشان زَر کَشید
۹۴۱	هین زنان اِمْسال اِقْبالِ شماست	تا بیابَد هر یکی چیزی که خواست
۹۴۲	مَر زنان را خِلْعَت و صِلَّت دَهَد	کودکان را هم کُلاهِ زَر نَهَد
۹۴۳	هر کِه او این ماه زاییده‌ست هین	گنج‌ها گیرید از شاهِ مَکین
۹۴۴	آن زنان با طِفْلَکان بیرون شُدند	شادمان تا خیمهٔ شَهْ آمدند
۹۴۵	هر زنِ نوزاده بیرون شُد زِ شهر	سویِ میدان غافِل از دَستان و قَهْر
۹۴۶	چون زنان جُمله بِدو گِرد آمدند	هرچه بود آن نَر زِ مادر بِسْتَدند
۹۴۷	سَر بُریدَندش که این است احتیاط	تا نَرویَد خَصْم و نَفْزاید خُباط