رباعی ۱۶۳۶ مولانا

#شرح_رباعی

به تو گفتم که تو همانند می و شراب هستی و منم همانند پیمانه ای که می در آن ریخته می شود. من همانند یک جسد مرده هستم و تو جان و محبوب هستی.
با این اوصاف اکنون در وفا را به روی من بگشا، او پاسخ داد: خاموش باش، آیا هیچ کسی دیوانه ای را در خانۀ خود رها می کند؟

در اینجا دیوانه همان می است و خانه در واقع همان پیمانه می باشد. شاعر به مخاطب خود می گوید که من پیمانه و خانه وجودم را خالی کردم تا تو که همانند شراب و می هستی وارد آن شوی ولی مخاطب می گوید که ساکت شو و چنین درخواستی را مطرح نکن زیرا هیچ آدم عاقلی یک دیوانه را در خانه خودش رها نمی کند.