رباعی ۱۷۰ مولانا

 

این نَعْرهٔ عاشقانْ زِ شمعِ طَرَب است شمع آمد و پروانه خَموش، این عَجَب است
اینک شمعی که بَرتَر از روز و شب است بِشْتاب ای جان که شمعِ دلْ جانْ طَلَب است

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *