رباعی ۱۷۱ مولانا

	امشب هردل که هَمچو مَهْ در طَلَب است		مانندهٔ زُهره او حَریفِ طَرَب است
	از آرزویِ لَبَش مرا جانْ به لب است		ایزد داند، خَموش کین شب، چه شب است

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!