رباعی ۱۸۲ مولانا

	آن را که خدایْ چون تو یاری داده‌ست		او را دل و جانِ بی‌قَراری داده‌ست
	زِنْهار طَمَع مَدار زان کَس کاری		زیرا که خداشْ طُرفه کاری داده‌ست

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!