رباعی ۲۷ مولانا

	من ذَرّه و خورشید لِقایی تو مرا		بیمارِ غَمَم، عینِ دَوایی تو مرا
	بی‌بال و پَر اَنْدَر پِیِ تو می‌پَرَّم		من کَهْ شُده‌ام، چو کَهْرُبایی تو مرا

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!