مکتوبات مولانا – مکتوب ۱۰۲ – ظاهراً به سلطان عزّالدّین کیکاووس در پاسخ نامۀ سلطان

اقبال و دولت که مقصود و محسودِ مقبلان ابدی و سابقان سرمدی باشد، ملازم و مناصر و ممازجِ ذاتِ شریفِ آن یگانۀ عالم، فخرالملوک والسّلاطین، افتخارِ آل داود، ذوالمحامدالفاخرة، باذل الدّنیا للآخرة، معاهد قلوب الفقرا، اسوة الایامن والکبرا، مخلص الارواح، سرورالاشباح، مغیث اهل المحن، معدنِ کلِّ حسن، ینبوع النّفایس، اشرف النّفوس، ذی النّور الفطریّ والادب الغریزی ادام الله علوّهم مؤیّد و مسدّدِ او باد. اولیایِ آن دولت باهره همواره مسرور و منصور و اعدا مبتور و مقهور.
سلامٌ علیکم لا سلامٌ مودَّعٌ
ولکن سلامٌ لا یزال جدید^[۱]
*
سلامٌ علی اهل نادیکُم
و من حلّ یوماً بوادیکُم^[۲]
*
سلامت کنم زانکه در خاطری
گر از چشم دوری، به دل حاضری
ایا غایب از چشم و حاضر به دل
سلامٌ علی الغایب الحاضر^[۳]
اورادِ سلام و تحیّت از صدق و صفا و وفورِ ولا رسانیده می‌آید و پیوسته از صادر و وارد از سرِ اشتیاق و آرزومندی، اخبارِ کمالِ آن دولت و فروغِ آن اقبال که پناه ضعیفان است و آرامگاهِ مظلومان و ملهوفان، که سال‌های نامحصور مستدام باد، می‌پرسم و مستبدع و متفحّص می‌باشم، بر امیدِ آنکه ناگهانی مبشّری شادمانیِ شادکننده خبرِ مراجعتِ مبارک و معاودتِ آن سعادت بگوید و برساند و این مشتاقان را شادمان کند. هنوز چنین صبحِ صادقِ طالع نشد، ولیکن به اراجیفِ خوش و صبح‌های کاذب، به اخبار آمدنِ آن خلاصۀ شاهی و گزیدۀ الهی، بسی شادی‌ها داد و یافتیم، فعِدُونی واَخلفوا بَشّرونی و لا تفوا، دل قانع شده است. ملاقاتِ مفرّحِ مشرّف و لقایِ ظریفِ شریفِ ضاعفهُ الله شرفاً و عزّاً به همایون‌ترین وقتی و مبارک‌ترین ساعتی میسّر و مهیّا باد، پیوسته ذکر و شُکرِ احسانِ پادشاهانه و دلداریِ ملکانه گفته می‌آید و گواهِ صادق‌ترین بر این دعوی ملک المشایخ، امین القلوب، جنیدالزّمان، ابایزیدُ الوقت، خاصّةُ الله فی الأرض، حسامُ الحقِّ والدّین، عَلَم الهُدی والیقین، متّع اللهُ المسلمین بطولِ بقایه و انارَ قُلوب العارفین بنورِ لقایه، که در دعای خیرِ شما و استزادت کامرانی و دولتِ شما همدم و معاونِ آن راه است. آن دعواتِ خیر در دوامِ آن اقبال و تضاعفِ آن دولت و فیض فضل الهی و عنایتِ آسمانی مستجاب باد، واللهُ ولیُّ الاجابة و دعوةُ المخلصین مستجابة[۴].
از این طرف، خُرد و بزرگ و جماعتِ فقرا، که برادرانِ مااند، حال الصّلوات و الخلوات، سرّاً و جهراً، دعای آن دولتْ موظّف می‌دارند و مزیدِ دولت و کمالِ رفعت از قاضی الحاجات و دافع السّیئات و ولیُّ الحَسنات، تبارک و تعالی در می‌خواهند، تا مرادات و حاجاتِ آن یگانۀ عالم را ادام الله علوّهُ و بندگان و دوستانش به حصول، موصول گرداند. انّهُ علی مایشاءُ قدیر و بالاجابة جدیر و صلی اللهُ علی محمّدٍ و آله.
بندگان و چاکران و مجاورانِ آن جوارِ عصمت و مقیمانِ آن حریمِ حمایت، که در سایۀ بسیط مشرّف‌اند و مکرَّم، سلام بخوانند. جاوید مغیث خلایق و پناهِ فقرا باد، آمین یا ربَّ العالمین.
مشرّفۀ شریفِ دلنواز کھترپرور رسید، شادی‌ها افزود لازال محسناً.
——————————–

[۱] شاعر این بیت یافت نشد. سلام بر شما نه سلامی که دفع کننده باشد بلکه سلامی که همیشه نو کننده است.

[۲] ترجمه استاد سبحانی: اگر باد مرا به سوی شما بیاورد، بر دامن بادها می‌آویزم.

[۳] شاعر این بیت یافت نشد.

[۴] خداوند دعا را مستجاب کند و دعای مخلصین مستجاب خواهد شد.