دهنده باش تا طبیعت در تو جاری شود
مگر نه اینکه هرچه به طبیعت بدهی به تو باز میگرداند؟ پس رها کن تا رها کند، و دهنده شو تا دهنده شود. مثل تنفس که تا رها نکنی نمیگیری، و مثل تولد و مرگ، و مثل پول … همه چیز در جریان است. پس رها کن تا جاری شود. تو از طبیعت میگیری و به طبیعت بازمیگردانی و هیچ چیز ماندنی نیست. هرچیز و هرکس که از راه میرسد آمده است که زمانی را با تو باشد، زمانی در تو جاری شود، نه آنکه بماند، که هرچه بماند میگندد. طبیعت در تو جاری است، این جریان که از تو عبور میکند جریان طبیعت است، جریان جهان است، جریان کیهان است، و تو پارهای از همهی جهانی، و همه جهان پارهای از تویِ لایتناهی.
و تو چنان به آنچه داری میچسبی و وابسته میشوی که جریان طبیعت را در خود متوقف میکنی. غافل از اینکه طبیعت به تو همان چیزی را میدهد که از تو گرفته است، و آنچه تو امروز داری، همان است که پیش از این به طبیعت دادهای. و همین است که بودا میگوید زندگی یعنی رنج، و منشاء رنج وابستگی است و میتوان از رنج رها شد.
پس رها کن تا جاری شود. به دنبال هرچه که هستی رهایش کن. به طبیعت بده تا به تو بازگرداند. محبت کن تا ببینی، عاشق شو تا دوستت بدارند، و ببخش تا به دست بیاوری.
نَفْس فقط می خواهد که بگیرد و به دست آورد و گفت و گوی درونی ات را پر می کند با خواهش، با بِده بِده، و طبیعت هم همان را به تو باز می گرداند. اما خود متعالی تو، خود مقدس تو همیشه می خواهد که خدمت کند، برای همین آمده است. وقتی این پرسش بر خواستن های نفس قالب می شود و در طبیعت جاری، وقتی خدمت می کنی و دهنده می شوی، وقتی بخشنده می شوی، گویی همهی طبیعت در خدمت تو می آید، طبیعت در تو جاری می شود.
برای سه روز آینده:
فقط برای سه روز به جای آنکه در هرچیزی به دنبال منفعت باشی، از خود بپرس که چگونه میتوانی خدمت کنی. ” چه نفعی برای من دارد” پرسش نفس است؛ و “چگونه میتوانم خدمت کنم؟” پرسشِ خودِ متعالیِ توست. پرسشی است که بیقراریهای تو را به چشمهی آرامش میرساند، پرسشی است که برایش خلق شدهای، پرسشی است که طبیعت را در تو جاری میکند. فقط برای سه روز از خودت بپرس که چگونه میتوانم خدمت کنم؟
دهنده باش تا طبیعت در تو جاری شود. فقط برای سه روز دستخالی جایی نرو. یک چیزی برای میزبان ببر. حتی یک شاخه گل، حتی یک آرزوی رحمت و سعادت، حتی یک لبخند صمیمانه.
فقط برای سه روز به آنچه طبیعت به تو هدیه میکند آگاه شو و توجه کن. به آواز پرندگان، به دوستان خوب، به آفتاب.
با بیان این نکات برای اطرافیان، آن را در ذهن خود پایدار کن و بخشنده شو تا طبیعت در تو جاری شود.
۱۴۰۲/۰۲/۲۹
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!