شرح مثنوی بدیع‌الزمان فروزانفر – دفتر اوّل – بخش ۱۵ – فهم کردن حاذقان نصارا مکر وزیر را

هرکه صاحب ذوق بود از گفت او لذتی می‌دید و تلخی جفت او

چون سخن وزیر فریب‌کار ظاهری نغز و زیبا داشت و زیرکانه ترتیب می‌یافت مردم ساده‌دل و بی‌معرفت را می‌فریفت ولی آنها که به سخن حق فی‌الجمله آشنایی داشتند از آن سخن در آغاز، لذت می‌بردند و سرانجام ناگواری آن را درمی‌یافتند.

نکته‌ها می‌گفت او آمیخته‌ در جلاب قند زهری ریخته‌

نکته: مطلب دقیق و باریک، سخن ظریف و انبساط آور، مجازاً، سر و لطیفه، جهت ظرافت و سبب طرح مطلب. فرهنگ نوادر لغات و تعبیرات، ضمیمه‌ی جلد هفتم دیوان کبیر، در ذیل: نکته.

جلاب: شربتی است متخذ از گلاب و هم وزن آن عسل یا شکر که بجوشانند تا به قوام آید و مجازاً به معنی مطلق شربت قند، خواه پخته یا خام نیز استعمال می‌کنند و نوع اول را ناپخته نیز به‌کار می‌برده‌اند و بدین مناسبت جلاب پخته و خام می‌گفته‌اند. جع: هدایة المتعلمین، چاپ مشهد، ص ۳۱۴، ح، ۷۲۶، ۷۲۷، ح، معارف بهاء ولد، چاپ طهران، ص ۲۴۷- ۲۴۶٫

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *