مثنوی مولانا – دفتر اوّل – بخش ۳۵ – تَعظیمِ نَعْتِ مُصْطفی صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَسَلَّمَ که مَذکور بود در اِنْجیل
۷۳۲ | بود در اِنْجیلْ نامِ مُصْطفی | آن سَرِ پیغامبرانْ بَحرِ صَفا | |
۷۳۳ | بود ذِکْرِ حِلْیهها و شَکلِ او | بود ذِکْرِ غَزْو و صَوْم و اَکْلِ او | |
۷۳۴ | طایفهیْ نصرانیان بَهرِ ثَواب | چون رَسیدَندی بِدان نام و خِطاب | |
۷۳۵ | بوسه دادَندی بر آن نامِ شَریف | رو نَهادندی بر آن وَصْفِ لَطیف | |
۷۳۶ | اَنْدَرین فِتْنه که گفتیم، آن گروه | ایمِن از فِتْنه بُدند و از شکوه | |
۷۳۷ | ایمِن از شَرِّ امیران و وزیر | در پَناهِ نامِ اَحْمَد مُسْتَجیر | |
۷۳۸ | نَسلِ ایشان نیز هم بسیار شُد | نورِ اَحمَد ناصِر آمد، یار شُد | |
۷۳۹ | وان گروهِ دیگر از نَصرانیان | نام اَحمَد داشتندی مُسْتَهان | |
۷۴۰ | مُسْتَهان و خوار گشتند از فِتَن | از وزیرِ شومْ رایِ شومْ فَن | |
۷۴۱ | هم مُخَبَّط دینَشان و حُکْمَشان | از پِیِ طومارهایِ کَژْ بَیان | |
۷۴۲ | نامِ اَحمَد این چُنین یاری کُند | تا که نورش چون نِگَهداری کُند؟ | |
۷۴۳ | نامِ اَحمَد چون حِصاری شُد حَصین | تا چه باشد ذاتِ آن روحُ الَاْمین؟ |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!