غزل ۲۹۱۲ مولانا

۱	با من ای عشقْ اِمْتِحان‌ها می‌کُنی	واقِفی بر عَجزَم امّا می‌کُنی
۲	تَرجُمان سِرِّ دشمن می‌شوی	ظِنِّ کَژْ را در دِلَش جا می‌کُنی
۳	هم تو اَنْدَر بیشه آتش می‌زَنی	هم شِکایَت را تو پیدا می‌کُنی
۴	تا گَمان آید که بر تو ظُلم رفت	چون ضَعیفانْ شور و شَکوی می‌کُنی
۵	آفتابی، ظُلم بر تو کی کُند؟	هر چه می‌خواهی زِ بالا می‌کُنی
۶	می‌کُنی ما را حَسودِ هَمدِگَر	جنگِ ما را خوش تماشا می‌کُنی
۷	عارفان را نَقْدْ شَربَت می‌دَهی	زاهِدان را مَستِ فردا می‌کُنی
۸	مُرغ مرگ اَنْدیش را غَم می‌دَهی	بُلبُلان را مَست و گویا می‌کُنی
۹	زاغ را مُشتاقِ سَرگین می‌کُنی	طوطیِ خود را شِکَرخا می‌کُنی
۱۰	آن یکی را می‌کَشی در کان و کوه	وین دِگَر را رو به دریا می‌کُنی
۱۱	از رَهِ مِحْنَت به دولت می‌کَشی	یا جَزایِ زَلَّتِ ما می‌کُنی
۱۲	اَنْدرین دریا همه سود است و داد	جُمله اِحْسان و مُواسا می‌کُنی
۱۳	این سَرِ نُکته‌ست، پایانَش تو گوی	گر چه ما را بی‌سَر و پا می‌کُنی

#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry

۱- You are putting me on trial; O love, you know my weakness, yet you go on doing so.

۲- You are becoming the interpreter of the enemy’s secret; you implant mistaken thoughts in his heart.

۳- You are setting fire to the thicket, and at the same time uttering complaints

۴- It may be thought that you have been cruelly wronged, you are making uproar and complaint like the weak.

۵- You are the sun—who will oppress you. You do whatever you desire from on high.

۶- You make us envious of one another; you make our quarreling into a fine spectacle.

۷- To the gnostics you give wine as cash-in-hand; the ascetics you make drunk with tomorrow.

۸- You give sorrow to the death-meditating bird; the bolbols you make drunk and singing.

۹- You make the raven desirous of dung; your parrot you make sugar-cracking.

۱۰- The one you draw into mine and mountain, the other you set face to the sea.

۱۱- You lead us to happiness by way of suffering, or else you recompense our slip.

۱۲- In this sea all is profit and justice; you dispense all beneficence and kindness.

۱۳- This is the head of the subtlety; you speak its end, though you make us be without foot and head.