غزل ۶ مولانا
| ۱ | بُگْریز ای میرِ اَجَل، از نَنْگِ ما، از ننگِ ما | زیرا نمی‌دانی شدن، هم رَنگِ ما، هم رَنگِ ما | |
| ۲ | از حَمله‌هایِ جُنْدِ او، وَزْ زَخْمه‌هایِ تُندِ او | سالم نَمانَد یک رَگَت، بر چَنگِ ما، بر چَنگِ ما | |
| ۳ | اوّل شرابی دَرکَشی، سَرمَست گردی از خوشی | بی‌خود شوی، آن گَهْ کُنی آهنگِ ما، آهنگِ ما | |
| ۴ | زین باده می‌خواهی؟ بُرو، اوّل تُنُک چون شیشه شو | چون شیشه گشتی بَرشِکَن، بر سنگِ ما، بر سنگِ ما | |
| ۵ | هر کانْ میِ اَحْمَر خورَد، با بَرگ گردد بَرخورَد | از دلْ فَراخی‌ها بَرَد، دِلْتَنگِ ما، دِلْتَنگِ ما | |
| ۶ | بَس جَرّه‌ها در جو زَنَد، بَس بَربَطِ شش تو زَنَد | بَس با شَهانْ پَهلو زَنَد، سَرهنگِ ما، سَرهنگِ ما | |
| ۷ | ماده است مرّیخِ زَمَن، این‌جا درین خنجر زدن | با مِقْنَعه کِی تان شدن، در جنگِ ما، در جنگِ ما | |
| ۸ | گر تیغ خواهی تو زِ خور، از بَدْر بَرسازی سِپَر | گر قیصری اَنْدَر گُذَر از زَنگِ ما، از زَنگِ ما | |
| ۹ | اِسْحاق شو در نَحرِ ما، خاموش شو در بَحرِ ما | تا نَشْکَنَد کَشتیِّ تو، در گَنگِ ما، در گَنگِ ما |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!