غزل ۶۲۸ مولانا

۱	ای دوستْ شِکَر بهتر یا آن کِه شِکَر سازد؟	خوبیِّ قَمَر بهتر یا آن کِه قَمَر سازد؟
۲	ای باغْ تویی خوش‌تَر یا گُلْشَن و گُل در تو؟	یا آن که بَرآرَد گُل صد نَرگسِ تَر سازد؟
۳	ای عقلْ تو بِهْ باشی در دانش و در بینش	یا آن کِه به هر لحظه صد عقل و نَظَر سازد؟
۴	ای عشق اگر چه تو آشفته و پُرتابی	چیزی‌ست که از آتشْ بر عشقْ کَمَر سازد
۵	بی‌خود شُدهٔ آنَم سَرگشته و حیرانم	گاهیم بِسوزَد پَر گاهی سَر و پَر سازد
۶	دریایِ دلْ از لُطْفَش پُر خُسروِ پُر شیرین	وَزْ قَطْرهٔ اندیشه صد گونه گُهَر سازد
۷	آن جُمله گُهَرها را اَنْدَر شِکَنَد در عشق	وان عشقِ عَجایِب را هم چیزِ دِگَر سازد
۸	شَمسُ الْحَقِ تبریزی چون شَمس دلِ ما را	در فِعْل کُند تیغی در ذاتْ سِپَر سازد